© Poliklinika Arciszewscy 2018. Wszelkie prawa zastrzeżone. Prezentowane treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie stanowią oferty w rozumieniu Art.66 par.1 Kodeksu Cywilnego, w związku z tym nie ponosimy odpowiedzialności za ewentualne błędy, niekompletność lub nieaktualność informacji, ani też za jakiekolwiek szkody powstałe w wyniku działania lub zaniechania w oparciu o zamieszczone materiały.
Poliklinika Arciszewscy
Wyjątkowe miejsce dla każdej z nas
Poliklinika jest jedynym ośrodkiem w województwie, który oferuje pacjentkom opiekę okołoporodową wspieraną fizjoterapią uroginekologiczną.
Fizjoterapia uroginekologiczna to specjalistyczna dziedzina fizjoterapii skierowana do kobiet. Zorientowana jest na profilaktykę, diagnozowanie i leczenie zaburzeń funkcjonalnych układu miednicy mniejszej. Stanowi ogromne wsparcie zarówno u pacjentek leczących się ginekologicznie, jak i objętych opieką położniczą. Trening medyczny z fizjoterapeutką może zapobiec wystąpieniu powikłań związanych z operacjami i porodami, jak również całkowicie wyleczyć pacjentkę ze schorzeń i tym samym uchronić przed koniecznością zastosowania inwazyjnych metod zabiegowych.
METODY TERAPII
W ramach fizjoterapii uroginekologicznej stosowane są różne metody i techniki, takie jak:
PRZYGOTOWANIE DO WIZYTY
Przygotuj dokumentację medyczną
Przynieś ze sobą aktualną dokumentację medyczną, taką jak wyniki badań (obrazowe, laboratoryjne itp.), historię choroby oraz listę przyjmowanych leków. Jeśli spodziewasz się dziecka, zabierz również kartę ciąży. Przygotuj się na te pytania i staraj się udzielać szczegółowych odpowiedzi, które pomogą fizjoterapeutce lepiej zrozumieć Twoją sytuację zdrowotną i dobrać odpowiedni plan terapeutyczny.
Przygotuj wygodne ubranie
Na wizytę warto przyjść w wygodnym ubraniu, które umożliwi swobodne wykonywanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych.
Zadbaj o higienę intymną
Przed wizytą warto zadbać o higienę intymną, ponieważ fizjoterapeuta będzie pracował w obszarze miednicy mniejszej (np. za zgodą pacjentki również przez pochwę lub odbyt). Możesz wziąć prysznic przed wizytą oraz przynieść ze sobą wilgotne chusteczki.
PIERWSZA WIZYTA FIZJOTERAPEUTYCZNA
Wszystkich naszych pacjentów prosimy o przybycie na wizytę 15 minut wcześniej. Przed wejściem do gabinetu, położna przekazuje pacjentce do wypełnienia ankietę dotyczącą jej stanu zdrowia. Z wypełnioną ankietą pacjentka zapraszana jest do gabinetu fizjoterapeutycznego.
Wywiad
Fizjoterapeutka przeprowadza szczegółowy wywiad, podczas którego dowiaduje się o dolegliwościach pacjentki, jej historii choroby, stylu życia, stosowanych lekach i innych czynnikach, które mogą mieć wpływ na stan jej zdrowia.
Badanie
Następnie fizjoterapeuta przeprowadza badanie, w którym ocenia mięśnie dna miednicy, ocenia stopień napięcia mięśniowego, obecność bolesnych punktów i innych czynników wpływających na funkcjonowanie mięśni miednicy mniejszej.
Indywidualny plan terapeutyczny
Na podstawie wywiadu i badania fizjoterapeuta opracowuje indywidualny plan terapeutyczny, który uwzględnia potrzeby pacjentki i jest realizowany na kolejnych wizytach.
KOLEJNE WIZYTY FIZJOTERAPEUTYCZNE
Realizacja planu terapeutycznego
W zależności od potrzeb pacjentki, fizjoterapeuta może zastosować różne metody terapeutyczne. Fizjoterapia uroginekologiczna jest zwykle bezbolesna, a pacjentka może wykonywać ćwiczenia w wygodnej pozycji.
Ocena postępów
Po kilku sesjach fizjoterapeutka ocenia postępy pacjentki i dostosowuje plan terapeutyczny, aby osiągnąć jak najlepsze efekty terapeutyczne.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu (ang. stress urinary incontinence) to jedna z form nietrzymania moczu, charakteryzująca się niekontrolowanym wyciekiem moczu podczas wykonywania czynności, które wymagają wysiłku fizycznego, takich jak podnoszenie ciężarów, wykonywanie ćwiczeń ale również podczas kichania, czy kaszlu.
Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy, które podtrzymują pęcherz moczowy i zapobiegają jego wyciekom. U kobiet najczęstszą przyczyną osłabienia tych mięśni jest ciąża i poród.
Leczenie wysiłkowego nietrzymania moczu może obejmować ćwiczenia mięśni Kegla, które wzmacniają mięśnie dna miednicy, farmakoterapię, a w cięższych przypadkach – zabiegi chirurgiczne lub założenie wkładki.
Pęcherz nadreaktywny to zaburzenie czynności pęcherza moczowego, które charakteryzuje się nagłą i silną potrzebą oddania moczu. Osoby cierpiące na pęcherz nadreaktywny często odczuwają potrzebę oddania moczu nawet przy małym wypełnieniu pęcherza moczowego.
Zaburzenie to może mieć różne przyczyny, w tym: porody naturalne, zrosty po cięciach cesarskich, starszy wiek, otyłość, cukrzyca, choroby neurologiczne, infekcje układu moczowego, zmiany zwyrodnieniowe i urazy kręgosłupa.
Dobrze dobrana terapia ogranicza lub całkowicie eliminuje nadaktywność pęcherza, tym samym przynosząc poprawę komfortu życia.
Bolesne miesiączkowanie, nazywane medycznie dysmenorrhea, to dolegliwość polegająca na występowaniu silnych bólów brzucha i/lub pleców, które pojawiają się przed, w trakcie lub po miesiączce. Może towarzyszyć temu też inne objawy, takie jak mdłości, biegunka, zawroty głowy, a także problemy emocjonalne, jak drażliwość czy depresja.
Fizjoterapia uroginekologiczna może pomóc w łagodzeniu bolesnego miesiączkowania przez wzmocnienie mięśni dna miednicy, które podtrzymują macicę i inne narządy wewnątrz jamy brzusznej. Poprzez ćwiczenia mięśni kegla oraz wykonywanie innych specjalistycznych ćwiczeń, pomagamy wzmocnić mięśnie dna miednicy i poprawić ich elastyczność, co prowadzi do zmniejszenia bólu podczas miesiączki. Ponadto terapia może pomóc w łagodzeniu innych objawów towarzyszących bolesnemu miesiączkowaniu, takich jak problemy z oddawaniem moczu czy zaparcia.
Należy jednak pamiętać, że efekty terapii zależą od przyczyny bolesnego miesiączkowania, a w niektórych przypadkach może być konieczne stosowanie innych metod.
Dyspareunia to schorzenie charakteryzujące się bólem występującym podczas współżycia płciowego. Może być to spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak infekcje, urazy, zmiany hormonalne, zaburzenia emocjonalne, a także nieprawidłowości anatomiczne.
Fizjoterapia uroginekologiczna skupia się na rehabilitacji mięśni dna miednicy i może pomóc w łagodzeniu bólu podczas stosunku płciowego. Istnieje szereg ćwiczeń, które pomogą wzmocnić i rozluźnić mięśnie dna miednicy, a także poprawić krążenie krwi w okolicy miednicy. Należą do nich m.in.
Ostatecznie, skuteczność fizjoterapii uroginekologicznej w leczeniu dyspareunii zależy od indywidualnego przypadku, a fizjoterapeuta lub lekarz dobierają najlepsze podejście terapeutyczne dla danego pacjenta.
Wulwodynia to choroba charakteryzująca się bólem w obrębie sromu u kobiet. Może jej towarzyszyć uczucie pieczenia, swędzenie lub mrowienie. Przyczyny wulwodynii nie są do końca znane, ale wiadomo, że może być związana z uszkodzeniem nerwów, infekcjami, zaburzeniami hormonalnymi lub urazami.
Leczenie tego schorzenia zależy od przyczyny i nasilenia objawów. W przypadku wulwodynii związanej z napięciem mięśniowym w okolicy sromu lub miednicy, fizjoterapeutka uroginekologiczna może pomóc w rozluźnieniu i wzmocnieniu mięśni dna miednicy oraz zwiększeniu przepływu krwi w okolicy sromu i miednicy. Z kolei w przypadku wulwodynii spowodowanej uszkodzeniem nerwów można zastosować terapię manualną, aby pomóc w łagodzeniu bólu.
Ostatecznie skuteczność fizjoterapii uroginekologicznej w leczeniu wulwodynii zależy od przyczyny choroby i nasilenia objawów, a fizjoterapeuta lub lekarz powinni zdecydować o najlepszym podejściu terapeutycznym dla danego pacjenta.
Pochwica jest zaburzeniem polegającym na mimowolnym skurczu mięśni dna miednicy, w tym zwłaszcza mięśni okrężnych pochwy, co uniemożliwia bądź utrudnia wprowadzenie czegokolwiek do pochwy, np. podczas stosunku lub badania ginekologicznego.
Pochwica może mieć różne przyczyny, w tym czynniki psychologiczne, jak np. traumy seksualne, stres, niepewność i lęk przed współżyciem, ale też przyczyny fizjologiczne, jak np. zakażenia, endometrioza, skurcze mięśniowe wywołane np. przez torbiele jajników czy blizny pooperacyjne.
Leczenie pochwicy zależy od przyczyn i może obejmować różne podejścia, takie jak psychoterapia, farmakoterapia, terapia seksualna lub fizjoterapia uroginekologiczna. Fizjoterapia uroginekologiczna może być skuteczną formą leczenia pochwicy w przypadku, gdy jej przyczyną jest napięcie mięśniowe. Podczas fizjoterapii stosowane są różne techniki, takie jak biofeedback, rozciąganie mięśni lub ćwiczenia mię Kegla, które pomagają zrelaksować mięśnie dna miednicy i poprawić elastyczność pochwy.
Skuteczność fizjoterapii uroginekologicznej w leczeniu pochwicy zależy od przyczyny choroby i nasilenia objawów, a fizjoterapeuta lub lekarz powinni zdecydować o najlepszym podejściu terapeutycznym dla danego pacjenta.
Obniżenie statyki narządu rodnego to zaburzenie, w którym narządy miednicy mniejszej, takie jak macica, odbytnica lub pochwa, ulegają obniżeniu lub wypadnięciu w kierunku wejścia do pochwy. Może to być spowodowane osłabieniem mięśni dna miednicy, utratą elastyczności tkanek podpierających narządy, nadmiernym obciążeniem podczas ciąży i porodu, menopauzą, otyłością lub czynnikami dziedzicznymi.
Objawy obniżenia statyki narządu rodnego mogą obejmować:
Leczenie obniżenia statyki narządu rodnego zależy od stopnia zaawansowania choroby, objawów i indywidualnych cech pacjenta. Może obejmować fizjoterapię uroginekologiczną, farmakoterapię, stosowanie wkładek lub pierścieni pessary, a w skrajnych przypadkach konieczne może być leczenie chirurgiczne.
Fizjoterapia uroginekologiczna jest skuteczną formą leczenia obniżenia statyki narządu rodnego w wielu przypadkach, szczególnie jeśli zaburzenie jest wczesne lub umiarkowane. Podczas fizjoterapii stosuje się różne ćwiczenia, takie jak ćwiczenia Kegla, rozciąganie mięśni i techniki biofeedback, aby zwiększyć siłę mięśni dna miednicy, poprawić elastyczność tkanek i zmniejszyć napięcie w mięśniach.
Jednakże, skuteczność fizjoterapii uroginekologicznej zależy od indywidualnego przypadku i należy skonsultować się z lekarzem lub specjalistą w dziedzinie fizjoterapii uroginekologicznej w celu ustalenia odpowiedniego planu leczenia.
Choroba hemoroidalna to schorzenie, które charakteryzuje się obecnością żylaków w okolicy odbytu i odbytnicy. Żylaki te powstają w wyniku zwiększonego ciśnienia w naczyniach krwionośnych w tej okolicy, co może prowadzić do powstawania guzków hemoroidalnych, bólu, swędzenia, krwawień z odbytu oraz innych objawów.
Leczenie choroby hemoroidalnej zależy od stopnia zaawansowania choroby i objawów. Może obejmować stosowanie farmakoterapii, a w bardziej zaawansowanych przypadkach konieczne może być leczenie chirurgiczne.
Fizjoterapia uroginekologiczna może być skutecznym sposobem łagodzenia niektórych objawów choroby hemoroidalnej, takich jak ból, swędzenie i dyskomfort. Dodatkowo stanowi niezbędny element w procesie leczenia, ponieważ fizjoterapeuta uczy pacjenta jak wyeliminować czynniki prowadzące do powstawania żylaków, żeby nie dopuścić do nawrotów schorzenia.
Ważne jest, aby zawsze skonsultować się z lekarzem lub specjalistą w dziedzinie fizjoterapii uroginekologicznej, aby ocenić indywidualną sytuację pacjenta i ustalić odpowiedni plan terapii.
Fizjoterapia uroginekologiczna przedoperacyjna i pooperacyjna mają na celu przygotowanie pacjentki do planowanej operacji ginekologicznej, szczególnie w przypadku zabiegów dotyczących narządu rodnego i dolnego odcinka układu moczowo-płciowego.
Podczas terapii uroginekologicznej fizjoterapeutka ocenia stan zdrowia pacjentki oraz dokonuje oceny funkcjonalnej mięśni dna miednicy, mięśni brzucha i kręgosłupa. Na podstawie tych ocen tworzy indywidualny plan ćwiczeń i terapii, które pomogą w:
Trening z biofeedbackiem EMG to specjalistyczna metoda fizjoterapii, która ma na celu wzmocnienie i ulepszenie funkcji mięśni dna miednicy, zwłaszcza mięśni zwieracza odbytu, cewki moczowej oraz pochwy. Jest to bardzo skuteczna metoda terapeutyczna, dzięki której zyskujesz świadomość swojego ciała, uczysz się uruchamiać pracę poszczególnych mięśni oraz wykonujesz ćwiczenia prowadzące do ich wzmocnienia.
Dzięki EMG na bieżąco otrzymujesz informację zwrotną o tym, co dzieję się w Twoim ciele podczas ćwiczenia. W ten sposób dowiadujesz się czy wykonujesz ćwiczenie prawidłowo czy powinnaś skorygować napięcie lub relaks mięśni. W czasie treningu uczysz się kontrolować zaburzone lub osłabione parametry takie jak siła, wytrzymałość, czy stabilność skurczu mięśni.
Więcej informacji na stronie: BIOFEEDBACK ELEKTROMIOGRAFICZNY (EMG)
W okresie ciąży kobiety mogą doświadczać zespołów bólowych, które utrudniają poruszanie się. Wpływ na te dolegliwości ma powiększająca się macica, zmiana środka ciężkości ciała, zmiana napięcia mięśniowego i więzadłowego oraz utrudniony drenaż, co może prowadzić do ograniczenia aktywności zawodowej, jak i fizycznej.
Pomożemy Ci łagodzić dolegliwości bólowe oraz wzmocnić osłabione struktury poprzez odpowiednie ćwiczenia. Nasza fizjoterapeutka pomoże Ci również skorygować postawę ciała oraz dobierze aktywność fizyczną odpowiednią do etapu ciąży i dolegliwości.
Ból spojenia łonowego i kości guzicznej jest dolegliwością spowodowaną licznymi zmianami zachodzącymi w okresie ciąży w ciele kobiety. Na skutek obciążenia oraz zmian hormonalnych dochodzi do rozluźniania więzadeł, stawów krzyżowo-biodrowych i spojenia łonowego. Prowadzi to do zespołów bólowych utrudniających poruszanie się, wstawanie i siedzenie.
Pomożemy Ci niwelować dolegliwości bólowe terapią manualną poprawiając stabilizację w rejonie miednicy, pracując nad postawą ciała oraz wykonując ćwiczenia mięśni dna miednicy.
W związku z uciskiem rosnącej macicy na pęcherz i osłabieniem mięśni dna miednicy w ciąży często dochodzi do nietrzymania moczu. Mimowolne wycieki moczu następują przeważnie podczas kichania, kaszlu, śmiechu czy podskoków. Wysiłkowe nietrzymanie moczu może ustąpić po około pół roku od porodu, jednak niekiedy do ustania objawów niezbędna jest terapia lub leczenie.
Terapia fizjoterapeutyczna polega ona na treningu mięśni dna miednicy. Prowadzi do ich wzmocnienia, normalizacji pracy, a w efekcie do poprawy mechanizmu trzymania moczu. Ćwiczenia najlepiej jest zacząć już w czasie ciąży, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia nietrzymania moczu.
W przygotowaniu do porodu fizjoterapia uroginekologiczna odgrywa istotną rolę, pomagając przyszłej mamie wzmocnić mięśnie miednicy i nadbrzusza, uelastycznić tkanki oraz poprawić świadomość ciała, co korzystnie wpływa na przebieg porodu.
Nasza fizjoterapeutka
Nasza fizjoterapeutka uroginekologiczna pomoże Ci w przygotowaniu do porodu poprzez:
pomoże Ci w przygotowaniu do porodu poprzez:
Masaż krocza jest niezwykle ważnym elementem profilaktyki urazów krocza podczas porodu siłami natury. Ma on na celu uelastycznienie tkanek krocza oraz zwiększenie ich plastyczności i podatności na rozciąganie. Dzięki temu, ryzyko pęknięcia czy potrzeba nacięcia krocza w trakcie porodu naturalnego znacznie się zmniejsza. Dodatkowo większa rozciągliwość krocza przyczynia się do łatwiejszego i bardziej komfortowego przejścia główki dziecka przez kanał rodny. Wykonywanie masażu zalecane jest od 34 tygodnia ciąży.
W czasie wizyty nasza fizjoterapeutka uroginekologiczna wykona masaż i nauczy Cię, a jeśli zechcesz, to również Twojego partnera, jak wykonywać go samodzielnie w domu.
Rozejście mięśnia prostego brzucha (Diastasis rectus abdominis) to stan, w którym mięsień ten rozciąga się na skutek nacisku wewnętrznego, np. w wyniku ciąży, nadmiernej masy ciała lub innych czynników. Dysfunkcja ta pojawia się najczęściej około 35 tygodnia ciąży w skutek intensywnie powiększającej się, wraz z rosnącym dzieckiem, macicy. Włókna mięśniowe oddalają się od siebie na poziomie kresy białej co wpływa na jej rozciągnięcie. Może pojawić się widoczne uwypuklenie w linii środkowej ciała przy napięciu mięśni lub podczas odgięcia do tyłu. Następstwem rozejścia mięśnia bywają:
Nasza fizjoterapeutka uroginekologiczna:
Ciąża i poród mogą wpływać na postawę ciała kobiety. Wraz z rozwojem ciąży ciało kobiety adaptuje się do zmian. Wspomniana adaptacja ma wymiar globalny i odbywa się w wielu układach. Zmiany w ciężarze ciała, rozciąganie mięśni brzucha i miednicy, a także zmiany hormonalne mogą wpływać na sylwetkę. Nieprawidłowa postawa ciała może powodować ból pleców, miednicy i innych dolegliwości. Po porodzie fizjoterapeutka ocenia postawę ciała (ustawienie głowy, klatki piersiowej, miednicy, kręgosłupa) i pomaga przywrócić anatomiczny kształt (reedukować) realizując wyznaczony plan terapeutyczny.
Normalizacja mięśni dna miednicy jest ważna w okresie przedporodowym i poporodowym. Przygotowanie mięśni dna miednicy przed porodem może pomóc w łatwiejszym przebiegu porodu i zmniejszeniu ryzyka urazów mięśni. Po porodzie normalizacja mięśni pomaga przywrócić ich funkcję i kontrolę, szczególnie jeśli wystąpiły uszkodzenia w trakcie porodu. Fizjoterapeutka przeprowadza badanie, które ocenia siłę mięśni, ich elastyczności, kontrolę i koordynację. Na podstawie tej oceny tworzy spersonalizowany plan terapii, która pomagają wzmocnić mięśnie dna miednicy i poprawić ich kontrolę.
Epizjotomia to procedura chirurgiczna, podczas której zostaje nacięta tkanka między pochwą a odbytem w celu ułatwienia porodu. Po tej procedurze blizna może powodować ból, dyskomfort, sztywność i inne problemy. Mobilizacja tkanek bliznowych może pomóc w złagodzeniu tych dolegliwości, poprzez rozluźnienie i zwiększenie elastyczności blizny. Poprawa zdolności tkanek do rozciągania poprawia satysfakcję seksualną. Dodatkowo terapia zwiększa zakres ruchu w okolicach blizny i otaczających ją tkanek, co ułatwia wykonywanie codziennych czynności i poprawia jakość życia. Jeśli blizna po epizjotomii wpłynęła na funkcję mięśni dna miednicy, to mobilizacja może pomóc w przywróceniu tej funkcji. To może być szczególnie ważne w przypadku pacjentek, które doświadczają problemów z nietrzymaniem moczu lub innymi zaburzeniami funkcji mięśni dna miednicy. Mobilizacja blizny może pomóc w lepszym gojeniu się tkanki bliznowej, a w efekcie zapobiec ewentualnym powikłaniom, takim jak nadmierny bliznowiec czy infekcje.
Po cesarskim cięciu tkanki bliznowe mogą być sztywne, co może utrudniać ruch i wykonywanie codziennych czynności. Blizna może być również źródłem bólu i dyskomfortu, zwłaszcza w pierwszych tygodniach po operacji. Mobilizacja blizny, poprzez rozluźnienie i zwiększenie elastyczności tkanek, pomaga w:
Rozejście mięśnia prostego brzucha polega na rozdzieleniu tych mięśni wzdłuż środkowej linii brzucha. Może ono prowadzić do nadmiernego obciążenia pleców i bólu w tej okolicy. Terapia rozejścia ma na celu przywrócenie właściwej funkcji mięśni brzucha, która jest ważna dla stabilizacji tułowia i ogólnego wsparcia postawy ciała. Poprawa funkcji mięśni brzucha poprzez terapię może pomóc w:
Jeśli poród przebiegł bez powikłań, należy jak najszybciej rozpocząć powrót do aktywności fizycznej. Aktywność fizyczna powinna być podejmowana stopniowo, aby uniknąć kontuzji i przeciążenia organizmu w tym szczególnym okresie. Aby bezpiecznie wrócić do formy po porodzie warto udać się na konsultację do fizjoterapeutki uroginekologicznej, która oceni stan mięśni, tkanek i postawę ciała. To pozwoli określić, czy istnieją jakieś ograniczenia lub problemy, które mogą wymagać specjalnej uwagi podczas powrotu do aktywności fizycznej. Na podstawie oceny fizjoterapeutka stworzy spersonalizowany plan ćwiczeń i nauczy prawidłowej techniki ich wykonywania, aby uniknąć nadmiernego obciążenia mięśni lub stawów.
mgr Paulina Kulasińska
Fizjoterapeutka Uroginekologiczna
Specjalista Opieki Okołoporodowej