Poliklinika Ginekologiczno-Położnicza

Wyjątkowe miejsce
dla każdej z nas

Rak Sromu

Rak sromu stanowi około 5 % wszystkich nowotworów złośliwych żeńskich dróg rodnych. W Polsce zajmuje czwarte miejsce co do częstości zachorowań na nowotwory złośliwe narządu rodnego, po raku szyjki macicy, jajnika i błony śluzowej trzonu macicy. 

Objawy

  • świąd
  • pieczenie
  • dyskomfort i ból
  • owrzodzenie
  • naciek
  • kalafiorowata narośl

Nowotwór może również rozwijać się bezobjawowo. 

Czynniki ryzyka:

  • ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem (średni wiek chorych to 67,5 lat)
  • cukrzyca
  • ciąża
  • choroba autoimmunologiczna
  • przeszczep nerki
  • choroby infekcyjne okolicy płciowej (Chlamydia Trachomatis, wirus opryszczki, HPV – wirus brodawczaka ludzkiego)
  • palenie tytoniu
  • liszaj twardzinowy
  • niskie stężenie estrogenów i/lub witaminy A w surowicy krwi 
  • wczesne rozpoczęcie współżycia płciowego lub współżycie z wieloma partnerami

Diagnostyka:

  • ocena kliniczna zmian na powierzchni sromu
  • makroskopowa i palpacyjna ocena węzłów chłonnych pachwinowych
  • wywiad z uwzględnieniem czynników ryzyka
  • badanie histopatologiczne wycinków
  • badanie cytologiczne komórek pobranych z powierzchni sromu
  • vulvoskopia (oglądanie sromu w powiększeniu)
  • badania dodatkowe – biopsja aspiracyjna węzłów chłonnych, tomografia, rezonans magnetyczny lub PET, konsultacja dermatologiczna

W przypadku pacjentek z wieloma ogniskami, z każdego podejrzanego miejsca należy pobrać osobną biopsję.

Leczenie

Leczenie chirurgiczne jest metodą z wyboru w leczeniu stanów przedrakowych oraz raka sromu. Wykonuje się operacje częściowego lub całkowitego wycięcia sromu. Pomimo powszechnej tendencji do bardziej zachowawczego postępowania w nowoczesnej chirurgii raka sromu operacje te nadal mają radykalny charakter. Radioterapia ma zastosowanie głównie jako leczenie uzupełniające po zabiegu operacyjnym. Chemioterapia bywa wykorzystywana jako element radiochemioterapii w nieoperacyjnych postaciach raka sromu.